CITE DPUเผย9สาเหตุหลักก่อให้เกิดความสูญเปล่าต่ออุตสาหกรรมการผลิต แนะฝ่าวิกฤตด้วยการผลิตแบบลีน4.0(Lean Manufacturing4.0)พร้อมชี้หัวใจหลักต้องสร้างพนักงานให้มีแนวคิดแบบลีน4.0

นายสุรธันย์ ปาละพรพิสุทธิ์ ผู้ช่วยรองคณบดีวิทยาลัยนวัตกรรมด้านเทคโนโลยีและวิศวกรรมศาสตร์(CITE)มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ (DPU)ผู้เชี่ยวชาญทางด้านการผลิตแบบลีน4.0และผู้แต่งหนังสือการผลิตแบบลีน4.0กล่าวว่า ปัจจุบันความต้องการของลูกค้ามีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วตามกระแสโลกาภิวัตน์ และตลาดในวันนี้เป็นของลูกค้า คือ อำนาจในการตัดสินใจซื้อเป็นของลูกค้า เนื่องจากอุปทาน(จำนวนสินค้าที่นำออกเสนอขาย) มากกว่าอุปสงค์ (จำนวนซื้อ) ทำให้ผู้ประกอบการในภาคอุตสาหกรรมการผลิตจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนองค์กรสู่การผลิตแบบลีน4.0(Lean Manufacturing4.0) เพื่อที่จะสามารถตอบสนองความต้องการของลูกค้าในระดับเฉพาะบุคคลได้(Mass Customization)โดยคำนึงถึง4ปัจจัยหลักพื้นฐาน ได้แก่ คุณภาพ ราคา การส่งมอบสินค้า ในปริมาณ และเวลาที่ลูกค้าต้องการ รวมถึงการบริการก่อนการขาย ระหว่างการขาย และหลังการขาย

ผู้ช่วยรองคณบดีCITEอธิบายว่า การผลิตแบบลีน4.0คือ การผลิตที่เกิดความสูญเปล่า(Waste)ในกระบวนการน้อยที่สุด เกิดการไหลของวัตถุดิบ ชิ้นงานระหว่างกระบวนการ และสินค้าสำเร็จรูป รวมถึงข้อมูลอย่างต่อเนื่องภายในและภายนอกองค์กร ทั้งนี้ สิ่งสำคัญในการจะทำการผลิตแบบลีน4.0ต้องเริ่มจากพนักงานในองค์กรต้องมีแนวคิดแบบลีน4.0 (Lean 4.0 Thinking)เสียก่อน เพราะแนวคิดแบบลีน4.0ถือเป็นหัวใจและพื้นฐานที่สำคัญสู่การผลิตแบบลีน4.0ต่อไป

สำหรับแนวคิดการผลิตแบบลีน4.0ในเรื่องการระบุประเภทของกิจกรรม โดยองค์กรสามารถแบ่งประเภทของกิจกรรมได้เป็น2ประเภท ดังนี้1.) กิจกรรมที่สร้างคุณค่า(Value-Added Activities : VA)คือ กิจกรรมที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงรูปร่างของวัตถุดิบ หรือกิจกรรมที่ทำเพื่อตอบสนองความต้องการของลูกค้า เช่น การตัดโลหะ การปั้มขึ้นรูปโลหะ การประกอบรถยนต์ เป็นต้น2.) กิจกรรมที่ไม่สร้างคุณค่า(Non-Value AddedActivities : NVA)คือ กิจกรรมที่ไม่ก่อให้เกิดมูลค่าในมุมมองของลูกค้า ไม่ตอบสนองความต้องการของลูกค้าทั้งลูกค้าภายในและลูกค้าภายนอก เช่น การรอคอยชิ้นงานระหว่างกระบวนการ การผลิตของเสีย การแก้ไขงาน เป็นต้น

“ในส่วนของกิจกรรมที่ไม่สร้างคุณค่ายังสามารถแบ่งออกได้เป็น2ชนิด คือ ชนิดแรกเป็นกิจกรรมที่ไม่สร้างคุณค่าแต่จำเป็นต้องทำ กิจกรรมประเภทนี้ไม่สามารถขจัดทิ้งได้ทั้งหมดแต่องค์กรควรลดให้เหลือน้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น เช่น การตรวจสอบ การเคลื่อนย้ายชิ้นงานในกระบวนการผลิต

และ ชนิดที่สองเป็น กิจกรรมที่ไม่สร้างคุณค่าและไม่มีความจำเป็นต้องทำ เป็นกิจกรรมที่องค์กรควรพิจารณาขจัดทิ้ง เช่น การผลิตที่มากเกินความจำเป็น การผลิตชิ้นงานเสีย การเคลื่อนไหวร่างกายที่ไม่จำเป็น”

ผู้ช่วยรองคณบดีCITEกล่าวเพิ่มเติม ว่า กิจกรรมที่ไม่สร้างคุณค่าทั้ง2ชนิดดังกล่าว เกิดขึ้นจากการทำกิจกรรมที่เกิดความสูญเปล่าทั้ง9ประการ ประกอบด้วย การผลิตที่มากเกินความจำเป็น(Over Production)ของเสียและงานแก้ไข(Defects and Reworks)สินค้าคงคลัง(Inventory)กระบวนการผลิตที่ไม่จำเป็น(Excess Processing)การเคลื่อนไหวร่างกายที่ไม่จำเป็น(Motion)การขนย้าย(Transportation)การรอคอย(Waiting)ความคิดสร้างสรรค์ของพนักงานไม่ถูกนำออกมาใช้(Non-Utilized Employee)และความสูญเปล่าตัวใหม่ในอุตสาหกรรม4.0คือ การลองผิดลองถูก(Trial and Error)ทั้งนี้ องค์กรต้องระบุประเภทของกิจกรรมให้ได้และแก้ไขให้ตรงจุด พัฒนาสู่องค์กรการผลิตแบบลีน4.0จะสามารถฝ่าวิกฤตได้แน่นอน

ผู้ช่วยรองคณบดีCITEกล่าวในตอนท้ายว่า นี่เป็นเพียงบางส่วนของเนื้อหาการผลิตแบบลีน4.0ซึ่งมีอยู่ในการเรียนการสอนในหลักสูตรระดับปริญญาตรี วิศวกรรมการจัดการและโลจิสติกส์ และหลักสูตรปริญญาโท-ปริญญาเอก การจัดการทางวิศวกรรม วิทยาลัยนวัตกรรมด้านเทคโนโลยีและวิศวกรรมศาสตร์(CITE)มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ปัจจุบันความต้องการแรงงานด้านการผลิตและโลจิสติกส์มีอัตราสูง โดยข้อมูลจากผลสำรวจจากกลุ่มลูกค้าของแมนพาวเวอร์กรุ๊ป ประเทศไทยเผย10อันดับสายงานที่ตลาดงานต้องการอันดับ1สายงานขายและการตลาด23.10%อันดับ2สายงานบัญชีและการเงิน9.58%อันดับ3สายงานขนส่งและงานโลจิสติกส์9.50%อันดับ4สายงานวิศวกร8.52%อันดับ5สายงานไอที7.78%อันดับ6งานระยะสั้นต่างๆ6.96%อันดับ7สายงานธุรการ6.80%อันดับ8สายงานบริการลูกค้า5.32%อันดับ9สายงานการผลิต5.24%และอันดับ10สายงานบริการทางการแพทย์และสุขภาพ3.28%

สำหรับผู้สนใจสามารถดูรายละเอียดของหลักสูตรเพิ่มเติมได้ ที่https://cite.dpu.ac.thหรือเบอร์โทรศัพท์02-954-7300ต่อ594, 498หรือ080-440-3821